Menu

Terapeuta behawioralny

Kim jest terapeuta behawioralny?

Terapeuta behawioralny to osoba pracująca w nurcie SAZ (stosowana analiza zachowania), której zadaniem jest rozwiązywanie problemów jednostki poprzez zmianę jej zachowań.
Problemy, z którymi styka się ten terapeuta, dotyczą najczęściej zaburzeń w kontaktach społecznych i komunikacji dzieci i młodzieży, co stanowi ogromne wyzwanie dla rodziców, nauczycieli i specjalistów. Kiedy tradycyjne formy oddziaływania terapeutycznego okazują się nieskuteczna, najlepsze rezultaty przynosi właśnie intensywna terapia behawioralna.

Jak wyglądają zajęcia?

Zajęcia odbywają się według planu aktywności, określonego w postaci słów, zdań, etykiet, zdjęć, obrazków lub symboli. Podczas wykonywania poszczególnych aktywności, uczeń zyskuje, za dobre zachowanie i prawidłowe wykonanie zadania, wzmocnienie cząstkowe (punkt na tabliczce motywacyjnej), zgodnie z zasadami gospodarki żetonowej. Po uzbieraniu określonej ilości punktów, otrzymuje w wyznaczonym czasie:

  • wzmocnienie rzeczowe (np. ulubiony przedmiot),
  • wzmocnienie biologiczne (np. jedzenie, picie),
  • wzmocnienie dotyczące przywilejów i aktywności(np. zabawa , pomoc nauczycielowi),
  • wzmocnienie społeczne (np. uwaga, aprobata, uznanie, pochwała, popatrzenie na osobę).

Dla kogo organizowana jest terapia?

Ten rodzaj terapii dobrze sprawdza się:

  • w leczeniu depresji, nerwicy, lęków napadowych, fobii,
  • jako technika radzenia sobie ze stresem,
  • w leczeniu bulimii, nerwicy natręctw, stresu pourazowego oraz schizofrenii,
  • w trudnościach adaptacyjnych,
  • podczas ograniczeń związanych z własna niepełnosprawnością,
  • w zachowaniach trudnych (agresja, wycofanie, zaburzenia komunikacji).

Cele i zadania terapii:

W naszej placówce terapeuci behawioralni pracują przede wszystkim nad:

  • kształtowaniem u dziecka jak największej ilości zachowań adaptacyjnych, które rozwiną jego niezależność i umożliwią mu efektywne funkcjonowanie w środowisku.
  • Drogą do tego celu jest systematyczne wzmacnianie (nagradzanie) coraz bardziej zbliżonych do docelowych form zachowania. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu ważnych dla dziecka wzmocnień (nagród).

 

Skip to content