Terapeuta behawioralny
Kim jest terapeuta behawioralny?
Terapeuta behawioralny to osoba pracująca w nurcie SAZ (stosowana analiza zachowania), której zadaniem jest rozwiązywanie problemów jednostki poprzez zmianę jej zachowań.
Problemy, z którymi styka się ten terapeuta, dotyczą najczęściej zaburzeń w kontaktach społecznych i komunikacji dzieci i młodzieży, co stanowi ogromne wyzwanie dla rodziców, nauczycieli i specjalistów. Kiedy tradycyjne formy oddziaływania terapeutycznego okazują się nieskuteczna, najlepsze rezultaty przynosi właśnie intensywna terapia behawioralna.
Jak wyglądają zajęcia?
Zajęcia odbywają się według planu aktywności, określonego w postaci słów, zdań, etykiet, zdjęć, obrazków lub symboli. Podczas wykonywania poszczególnych aktywności, uczeń zyskuje, za dobre zachowanie i prawidłowe wykonanie zadania, wzmocnienie cząstkowe (punkt na tabliczce motywacyjnej), zgodnie z zasadami gospodarki żetonowej. Po uzbieraniu określonej ilości punktów, otrzymuje w wyznaczonym czasie:
- wzmocnienie rzeczowe (np. ulubiony przedmiot),
- wzmocnienie biologiczne (np. jedzenie, picie),
- wzmocnienie dotyczące przywilejów i aktywności(np. zabawa , pomoc nauczycielowi),
- wzmocnienie społeczne (np. uwaga, aprobata, uznanie, pochwała, popatrzenie na osobę).
Dla kogo organizowana jest terapia?
Ten rodzaj terapii dobrze sprawdza się:
- w leczeniu depresji, nerwicy, lęków napadowych, fobii,
- jako technika radzenia sobie ze stresem,
- w leczeniu bulimii, nerwicy natręctw, stresu pourazowego oraz schizofrenii,
- w trudnościach adaptacyjnych,
- podczas ograniczeń związanych z własna niepełnosprawnością,
- w zachowaniach trudnych (agresja, wycofanie, zaburzenia komunikacji).
Cele i zadania terapii:
W naszej placówce terapeuci behawioralni pracują przede wszystkim nad:
- kształtowaniem u dziecka jak największej ilości zachowań adaptacyjnych, które rozwiną jego niezależność i umożliwią mu efektywne funkcjonowanie w środowisku.
- Drogą do tego celu jest systematyczne wzmacnianie (nagradzanie) coraz bardziej zbliżonych do docelowych form zachowania. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu ważnych dla dziecka wzmocnień (nagród).
